آتـنا گـفـتم و دیدم حـسـنات است حـسن            اِهدنا گفتم و دیدم که صراط است حسن

ربنا گـفتم و گـفـتند مسیـرش زهـراست            و علی است صَلاة و صلوات است حسن

حُسنِ او در همه ذراتِ جهان پنهان است            بی‌نهـایت‌تر از آفـاقِ حـیات است حسن

چه بخواهند و نخواهند، حسن شرحِ خداست            وجهِ تفصیلی اَسماء و صفات است حسن

جاری است عشقِ حسن در رگ و در ریشۀ ما            کوثرِ جاریِ صد رشته قنات است حسن

هرچه دشـنـام به او داد، تـبـسـم می‌دیـد            دید دریاست، همه صبر و ثُبات است حسن

نصفی از زندگی‌اش را دو سه باری بخشید            در کـرامات هم آئـیـنۀ ذات است حـسن

چشمِ گریان به حسن مَحرمِ زهراست به حشر            فاطمه گفت: فقط راه نجات است حسن

ای صراطُ اللَهِ ما! نامۀ ما سنگین است            گریه بر بی‌کسی‌ات برگ برات است حسن

حـسـنی‌هـای حـرم آبــرو داری کـردنـد            آنچنان غرق حسین‌اند که مات است حسن